کدهای وضعیت HTTP و استفاده از آنها برای بهینه سازی سایت

کدهای وضعیت HTTP به پاسخ سرور هر سایت به درخواست ارسالی مرورگر گفته می شود. زمانی که بر بستر اینترنت در حال وبگردی هستید، مرورگر به ازای هر آدرس url ای که تایپ و یا بر روی لینک آن کلیک می کنید درخواستی را به سمت سرور سایت ارسال می کند و سرور به این درخواست بصورت یک کد 3 رقمی تحت عنوان کد وضعیت HTTP پاسخ می دهد.

این کدها معادل مکالمه اینترنتی مرورگر و سرور سایت می باشد و در واقع برقراری ارتباط شما با سایت را مشخص می کند. درک وضعیت و نحوه استفاده از کدهای وضعیت HTTP به شما کمک می کند تا خطاهای سایت خود را به سرعت تشخیص داده و احتمال ایجاد مشکل فنی در سرور سایت را به حداقل برسانید.

استفاده از این کدها تنها برای رفع ایراد سایت نیست، بلکه با استفاده از برخی از آن ها میتوانید سایت خود را برای موتورهای جستجو بهینه کرده و به بهبود رتبه و ارزش آن کمک کنید. به عنوان مثال با استفاده از کد 301 که کد بسیار مفید و پرکاربردی است به موتورهای جستجو می گویید که این صفحه وجود ندارد و برای همیشه به آدرس دیگری منتقل شده است.

اولین رقم هر کد وضعیت 3 رقمی با یک عدد ما بین 1 تا 5 شروع می شود و هر کدام از این اعداد ابتدایی بیانگر کلاس کد می باشد. هر یک از این محدوده ها یک کلاس متفاوت از سمت سرور را شامل می شود و برای هدف خاصی استفاده می شوند.

نسخه های 1.0 و 1.1 پروتکل HTTP :

قبل از بررسی کدهای وضعیت HTTP ، می بایست با نسخه های مختلف پروتکل HTTP آشنا شوید. این پروتکل به عنوان یک قاعده و قرارداد برای یکسان سازی بستر وب و یکپارچه سازی مرورگرها تعریف و گسترش داده شدند. نسخه 1.0 اولین نسخه از این پروتکل بود که به علت نقاط ضعف پس از مدتی به نسخه 1.1 ارتقا داده شد که این نسخه امروزه توسط بسیاری از مرورگرها و سرور ها مورد استفاده قرار می گیرد.

کلاس های کدهای وضعیت HTTP :

کلاس 100 : بیانگر این است که درخواست شما از سمت سرور دریافت شده و سرور در حال ادامه دادن پردازش برای ارائه پاسخ مناسب می باشد. ارسال این کد از طرف سرور ضروری نیست و حتی در برخی از مرورگرهایی که از نسخه 1.0 پروتکل HTTP استفاده می کنند این کد پردازش نمی شود.

مطلب مرتبط سرور مجازی ویندوز چیست؟

کلاس 200 : این کدها بیانگر ارسال پاسخ از سمت سرور و انجام فعالیت مدنظر به صورت کامل و صحیح است. در واقع با دریافت این کد ، مرورگر متوجه می شود که درخواستش بدون نقص و بصورت کاملأ صحیح انجام شده است.

کلاس 300 : کدهای این کلاس بیانگر این موضوع است دریافت پاسخ از سمت مرورگر ملزم به انجام فعالیت دیگری از سمت آن می باشد. به عنوان مثال فرایند ریدایرکت شدن در این کلاس قرار دارد و مرورگر با دریافت کد ریدایرکت متوجه می شود که باید به ادرس دیگری مراجعه کند. لازم به ذکر است که این فعالیت توسط مرورگر به صورت خودکار انجام می شود.

کلاس 400 : این کلاس در زمانی ظاهر می شود که مرورگر در ارسال درخواست دچار خطا و اشتباهی شده است.

کلاس 500 : کدهای این کلاس بیانگر این موضوع است که درخواست مرورگر به درستی به سمت سرور ارسال شده است اما سرور در پردازش اطلاعات دچار مشکل و خطای داخلی شده است.

پرکاربردترین کدهای وضعیت HTTP در زمینه سئو و بهینه سازی سایت :

برای هر فردی که در زمینه سئو فعالیت دارد و یا به نوعی وبمستر یک سایت می باشد، اطلاع داشتن از کدهای وضعیت HTTP و استفاده مناسب از آنها برای بهینه کردن سایت بسیار حائز اهمیت است. تصور کنید که صفحه ای از سایت شما به هر دلیلی دچار مشکل شده است و می بایست آن را به آدرس دیگری ریدایرکت کنید و این عمل را به درستی انجام دهید، و یا صفحه خاصی از سایت به علت تغییر آدرس آن دارای ارور 404 می باشد و افزایش اینگونه صفحات سبب نزول جایگاه سایت از دید موتورهای جستجو خواهد شد.

با توجه به تعدد بالای کدهای وضعیت و کاربرد کم بسایری از آن ها، در ادامه به بررسی کدهای پرکاربرد در زمینه سئو پرداخته ایم و مهمترین آنها را توضیح داده ایم :

کد وضعیت 200 – OK :

ایده آل ترین کد برای وبمسترها این کد می باشد. این کد در واقع بیانگر این موضوع است که کاربران و موتورهای جستجو به درستی می توانند به سایت شما مراجعه کنند و ارتباط سایت شما با کاربران و ربات های موتورهای جستجو به طور کاملأ صحیح برقرار است.

کد وضعیت 301 – ریدایرکت دائمی (Permanent Redirect) :

این کد در زمانیکه یک آدرس URL به طور دائمی به آدرس دیگری منتقل شده باشد رخ می دهد. دلیل این ریدایکت شدن نیز میتواند مواردی مانند حذف صفحه یا تغییر آدرس، حذف یا تغییر محتوا، محتوای تکراری و.. باشد. استفاده از این کد برای صفحاتی که آدرس آن ها تغییر کرده و یا حذف شده است بسیار مرسوم و از لحاظ سئو مفید می باشد. با استفاده از این نوع ریدایرکت شدن ، به موتورهای جستجو توضیح می دهیم که این صفحه برای همیشه حذف شده است و اعتبار و ارزش آن می بایست به صفحه جدید منتقل گردد.

مطلب مرتبط آپتایم (Uptime) یک هاست خوب را چگونه اندازه بگیریم؟

کد وضعیت 302 – ریدایرکت موقتی (Temporary Redirect) :

عملکرد این کد مانند کد 301 بوده و تنها تفاوت آن در این است که برای صفحاتی استفاده می شود که به طور موقتی در دسترس نیستند. در واقع ریدایرکت کردن در این مورد به صورت موقتی می باشد و موتورهای جستجو متوجه می شوند که صفحه مذکور حذف نشده، به دلایلی هم اکنون در دسترس نیستند و در آینده مجددأ در دسترس خواهند بود. بنابراین ارزش و اعتبار این صفحات از دید موتورهای جستجو حذف نخواهد شد.

کد وضعیت 404 (Not Found) :

این کد به این معناست که فایل و یا درخواست مرورگر توسط سرور پیدا نشده است. این کد عمومأ برای صفحات و فایل هایی که حذف شده اند و آدرس URL آنها تغییر کرده است نمایش داده می شود. همچنین برای صفحاتی که در سایت شما وجود نداشته و کاربر با اشتباه تایپی درخواست آن را به سمت سرور ارسال کرده است نیز کد 404 نمایش داده می شود.

یکی از مرسوم ترین کارها در بین وبمسترها ریدایرکت کردن صفحات 404 به صفحه اصلی سایت است که باید گفت در بسیاری از مواقع به اشتباه انجام می شود. زیرا ایم کار سبب سردرگمی کاربر شده و باید گفت که در برخی از مواقع باید کاربر را متوجه این قضیه کنیم که صفحه مورد نظر او از سایت حذف شده است.

در صورتیکه یک صفحه پربازدید از سایت شما حذف شده است بهترین راه حل ریدایرکت کردن آن به یک صفحه مرتبط است. به عنوان مثال در صورتیکه صفحه یک مدل خاصی از تلویزیون های الجی از سایت شما حذف شد، می بایست این صفحه را به صفحه دسته محصولات تلویزیون های الجی ریدایرکت کنید.

همچنین پیشنهاد می شود که صفحه ای خاصی برای نمایش خطای 404 طراحی کنید و از این طریق کاربران خود را مجددأ به سایت وارد نمایید.

کد وضعیت 410 (Gone) :

عملکرد این کد بسیار شبیه به کد 404 است با این تفاوت که موتورهای جستجو متوجه می شوند که این صفحه به طور دائمی از منابع سرور سایت شما حذف شده است و دیگر نباید درخواستی برای این صفحه ارسال کنند و هر گونه لینک یا منبعی مرتبط با این صفحه را می بایست از دیتابیس خود حذف کنند. استغاده از این کد خیلی مرسوم نبوده و پیشنهاد ما برای صفحات حذف شده استفاده از کد 404 است.

مطلب مرتبط آموزش گام به گام مشاهده سایت بدون نیاز به تنظیم DNS سرور

کد وضعیت 500 (Internal Server Error) :

این کد بیانگر این موضوع است که در ارسال پاسخ از سمت سرور خطایی رخ داده است و سرور دچار خطای داخلی شده است. به طور کلی این کد بر روی موضوع دسترسی کاربران به سایت شما تأثیرگذار است . عمومأ زمانی رخ می دهد که سرور دچار مشکل فنی شده ، سایت شما در حال بروزرسانی بوده و یا تهیه فایل پشتیبان می باشد. به این نکته توجه داشته باشیدکه دسترس نبودن سایت برای مدت طولانی سبب کاهش اعتبار آن از دید کاربران و موتورهای جستجو خواهد شد بنابراین پس از مشاهده این کد به سرعت نسبت به رفع مشکل سرور اقدام نمایید.

کد وضعیت 503 (Service Unavailable) :

عملکرد این کد شبیه با کد 500 بوده با این تفاوت که به کابران و موتورهای جستجو این پیغام ارسال می شود که سایت برای مدت محدودی و به صورت موقتی در دسترس نبوده، به زودی این مشکل رفع خواهد شد و از آنها درخواست می شود که پس از مدتی مجددأ به سایت مراجعه کنند. عمومأ این خطا در زمانهایی که بار و ترافیک سرور در حالت سرریز یا overloading قرار دارد اتفاق می افتد.